آیا از الزامات طبقه بندی و تخلیه زباله کشتی اطلاع دارید؟

به منظور حفاظت از محیط زیست دریایی، کنوانسیون‌های بین‌المللی و قوانین و مقررات داخلی مقررات دقیقی را در مورد طبقه‌بندی و تخلیه زباله‌های کشتی در نظر گرفته‌اند.

زباله های کشتی به 11 دسته تقسیم می شوند

کشتی باید زباله ها را به دسته های a تا K تقسیم کند که عبارتند از: پلاستیک، زباله های غذایی B، زباله های خانگی C، روغن خوراکی D، خاکستر زباله سوز، زباله های عملیاتی، G لاشه حیوانات، تجهیزات ماهیگیری H، زباله های الکترونیکی I، باقیمانده محموله J (مواد بی ضرر برای محیط زیست دریایی)، باقیمانده محموله K (مواد مضر برای محیط زیست دریایی).
کشتی ها به سطل های زباله با رنگ های مختلف برای نگهداری انواع زباله مجهز شده اند.به طور کلی: زباله های پلاستیکی با رنگ قرمز، زباله های مواد غذایی با رنگ آبی، زباله های خانگی به رنگ سبز، زباله های نفتی به رنگ سیاه و زباله های شیمیایی در رنگ زرد ذخیره می شوند.

الزامات تخلیه زباله کشتی

زباله های کشتی را می توان تخلیه کرد، اما باید الزامات MARPOL 73 / 78 و استاندارد کنترل تخلیه آلاینده آب کشتی (gb3552-2018) را برآورده کند.
1. تخلیه زباله کشتی در رودخانه های داخلی ممنوع است.در مناطق دریایی که تخلیه زباله مجاز است، الزامات مربوط به کنترل تخلیه باید با توجه به انواع زباله کشتی و ماهیت مناطق دریایی اعمال شود.
2. در هر منطقه دریایی، زباله های پلاستیکی، ضایعات روغن خوراکی، زباله های خانگی، خاکستر کوره، وسایل ماهیگیری دور ریخته شده و زباله های الکترونیکی باید جمع آوری و به تأسیسات دریافت کننده تخلیه شوند.
3. ضایعات مواد غذایی باید در فاصله 3 مایل دریایی (شامل) از نزدیکترین زمین جمع آوری و به تأسیسات پذیرش تخلیه شوند.در منطقه دریایی بین 3 مایل دریایی و 12 مایل دریایی (شامل) از نزدیکترین خشکی، تنها پس از له شدن یا خرد شدن به قطر حداکثر 25 میلی متر می توان تخلیه کرد.در منطقه دریایی فراتر از 12 مایل دریایی از نزدیکترین خشکی، می توان آن را تخلیه کرد.
4. بقایای محموله باید در فاصله 12 مایل دریایی (شامل) از نزدیکترین زمین جمع آوری و به تأسیسات پذیرش تخلیه شود.در منطقه دریایی 12 مایل دریایی دورتر از نزدیکترین خشکی، بقایای محموله هایی که حاوی مواد مضر برای محیط زیست دریایی نیستند، قابل تخلیه هستند.
5. لاشه حیوانات باید در 12 مایل دریایی (شامل) از نزدیکترین زمین جمع آوری و به تأسیسات پذیرش تخلیه شود.می توان آن را در منطقه دریایی فراتر از 12 مایل دریایی از نزدیکترین خشکی تخلیه کرد.
6. در هر منطقه دریایی، ماده پاک کننده یا افزودنی موجود در آب تمیز کننده برای انبار بار، عرشه و سطح بیرونی تا زمانی که به مواد مضر برای محیط زیست دریایی تعلق نداشته باشد، تخلیه نمی شود.سایر ضایعات عملیات باید جمع آوری و در تأسیسات پذیرنده تخلیه شوند.
7. در هر منطقه دریایی، کنترل تخلیه زباله مخلوط انواع مختلف زباله کشتی باید الزامات کنترل تخلیه هر نوع زباله کشتی را برآورده کند.

الزامات دریافت زباله کشتی

زباله های کشتی که تخلیه نمی شوند باید در خشکی دریافت شوند و کشتی و واحد دریافت زباله باید شرایط زیر را داشته باشند:
1. هنگامی که کشتی آلاینده هایی مانند زباله کشتی دریافت می کند، باید زمان عملیات، مکان عملیات، واحد عملیات، کشتی عملیاتی، نوع و مقدار آلاینده ها و همچنین روش دفع پیشنهادی و مقصد را به سازمان اداری دریایی گزارش دهد. عمل.در صورت تغییر در وضعیت دریافت و رسیدگی، گزارش تکمیلی باید به موقع تهیه شود.
2. واحد دریافت زباله شناور پس از اتمام عملیات دریافت گواهی دریافت آلاینده را برای شناور صادر می کند که برای تایید به امضای طرفین می رسد.در سند دریافت آلاینده باید نام واحد بهره برداری، نام کشتی های طرفین عملیات، زمان و مکان شروع و پایان عملیات و نوع و کمیت آلاینده ها ذکر شود.کشتی باید سند رسید را به مدت دو سال نزد کشتی نگه دارد.
3. در صورتی که زباله کشتی پس از دریافت به طور موقت در کشتی پذیرنده یا محوطه بندر نگهداری شود، واحد پذیرنده باید حساب ویژه ای برای ثبت و جمع بندی نوع و مقدار زباله ایجاد کند.در صورت انجام پیش تصفیه، محتویاتی مانند روش پیش تصفیه، نوع / ترکیب، کمیت (وزن یا حجم) آلاینده ها قبل و بعد از پیش تصفیه باید در حساب ثبت شود.
4. واحد دریافت آلاینده کشتی زباله های دریافتی را با صلاحیتی که دولت برای تصفیه مشخص می کند به واحد تصفیه آلاینده تحویل می دهد و کل میزان پذیرش و تصفیه آلاینده کشتی، برگه دریافت، انتقال و دفع، صلاحیت را گزارش می دهد. گواهی واحد تصفیه، نگهداری آلاینده و سایر اطلاعات جهت تشکیل هر ماه به سازمان اداری دریانوردی و اسناد دریافت، انتقال و دفع به مدت 5 سال نگهداری شود.